Ik was onderweg naar Ruinerwold naar een training. Vanuit het midden van het land zo'n 130 km enkele reis en daar stond ik niet direct om te springen. Dit, terwijl ik wel heel veel zin had
in de training zelf. Het opslurpen van nieuwe kennis, nieuwe mensen ontmoeten, een prikkelende omgeving.
Ik voelde weerstand voor de afstand en door die weerstand werd ik minder enthousiast. En dat terwijl ik dus zo'n zin had in de training. Ik stapte de auto in, zette mijn navigatie aan en
bedacht dat het helpend was om de reis in mijn hoofd op te delen. Waar zou ik zijn met nog 100 km te gaan tot mijn eindbestemming? Daarna 80 en zo verder. Ik maakte er een spelletje van en had er
eigenlijk wel lol in.
Tegelijkertijd moest ik denken aan die keer dat ik met een angststoornis een MRI scan met contrastvloeistof moest ondergaan. Doodsbang was ik. Maar het moest, dus ik ging. Ik bedacht een
plan om mezelf bezig te houden tijdens de scan en besloot op zijn langzaamst terug te tellen van 100 naar 0. Ik heb de 0 nooit gehaald.
Het moraal van mijn verhaal; als we denken in grote doelen en vooral onze eindbestemming in zicht houden, kan het moeilijk zijn om gemotiveerd te blijven en het overzicht te houden. De
valkuil van vermijden ligt dan op de loer. Het jezelf toestaan om jouw weg op te delen in kleinere stapjes, maakt de route overzichtelijker en in mijn geval ook leuker.
Ik had overigens op drie punten tijdens mijn reis naar Ruinerwold de juiste plaats in gedachten :-)
Waarom wilde ik dit nu met je delen? Tijdens mijn gesprekken met coachees is het doelbewust zijn heel vaak onderwerp van gesprek. Ook daarin komt vaak de conclusie dat de doelen te groot zijn. Zeker bij mijn (hoog)begaafde/hoogsensitieve coachees. Zij denken vaak in nog grotere stappen, omdat, zij groot denken, alle informatie aan elkaar knopen en associatief zijn in het denken. Wanneer je jezelf hiervan bewust bent, kun je de switch maken naar de kleinere tussenstapjes. Zo blijven doelen en missies haalbaar en wordt het proces - naar mijn idee - veel leuker.
Ik ben ontzettend benieuwd of dit herkenbaar voor je is en zo ja hoe jij jezelf hierin verder helpt. Laat je het me weten?
Reactie schrijven