Jarenlang werkte ik mezelf een slag in de rondte. Oké, dit klinkt wel wat overdreven. Maar zo voelde het wel. Waarom het zo voelde? Ik zette me in als de perfecte werknemer, was loyaal naar mijn werkgever en gaf altijd 200%. Ik wilde graag gezien worden en geliefd worden. Goed gevonden worden. En weet je wat de grap was? Dat werd ik ook, maar ik zag het niet. Ik was (een beetje) te streng voor mezelf.  

Naast de perfecte werknemer, moeder en vrouw van, probeerde ik vanuit mijn passie(s) mijn eigen onderneming op te zetten. Steeds lukte het maar half. Ik voelde mezelf tekortschieten in wat ik het liefst wilde doen en voelde dat ik meer tijd, rust en ruimte nodig had om mijn ideeën verder te ontwikkelen en vol te gaan voor mijn passie(s). 

Toch durfde ik steeds deze stap niet te nemen. Het was te groot, te eng, te onzeker. Het kon ook fout gaan, en dan? Ik ging steeds mee in de waanzin van de dag en bleef onrustig. Het verlangen om te doen wat ik leuk vond en vind, hield aan en was groot.  Ik bleef zoeken hoe ik alle bordjes in de lucht kon houden, maar durfde nog niet die echte stap verder te zetten.

Totdat iemand tegen mij zei. 'Je moet durven loslaten, durven te vertrouwen om deze stap te gaan maken. Dan komt alles naar je toe. Sluit een deur en er zullen er vele openen.' Ja, ja dacht ik, dat zal wel. Maar toch sudderde dit gesprek een tijd lang in mijn hoofd. Totdat ik besloot mezelf niet langer tegen te werken. Het 'YOLO'  gevoel kwam naar boven. Ik keek naar alle mogelijkheden en kansen in plaats van alle onzekerheden en onmogelijkheden. Ik moest dit gewoon gaan durven en gaan doen. Ik herpakte mezelf en ging aan de slag om mijn plannen verder uit te werken. 

Durfde ik het al aan om mijn baan op te zeggen? Durfde ik volmondig JA te zeggen? 

Ik deed het! Mijn baan in loondienst zei ik op en ik ging ervoor! Als zelfstandige in mijn eigen onderneming. Al die ideeën uitvoeren die ik heb. Vrijheid ervaren. Werken zoals ik dat graag wil doen! 

En het gaat goed! En natuurlijk ben ik pas net begonnen en zullen er veel hobbels en bobbels komen in deze nieuwe weg, maar ik gun het iedereen om volmondig ja te zeggen tegen jezelf.  Niet altijd makkelijk, maar het brengt je naar waar je wilt zijn. Het zorgt voor dat blije, energieke gevoel. Het gevoel van vrijheid.  

Wil je weten hoe? Maak een afspraak voor een vrijblijvende kennismaking en ik help je op weg. Op jouw weg!

Wat ik je ook nog wil zeggen..... 

Ook nu loop ik met regelmaat in mijn eigen val. Zo ook met het schrijven van dit blog. Ik wil je niet alleen het halleluja gevoel geven, maar ook mijn worsteling illustreren. De eerlijke versie van de totstandkoming van dit blog.  En dat betekent. Stukje schrijven, stukje deleten, stukje schrijven.... Mmmm, wat zouden anderen daarvan denken? Toch maar weer delete. ..... Ooh, wacht eens even, ik hou mezelf weer tegen! Ik mag mezelf kwetsbaar opstellen, aardig zijn voor mezelf. Laten zien wat ik denk. Terug met die tekst..... Zo dus :-p Maar weet je, dat hoort bij mij en dat is oké. En het is heel fijn om daar bewuster mee om te gaan. Dus als je jezelf hierin herkent, wees dan vooral een beetje lief voor jezelf ;-)